6/06/2007
Cultura, que é iso?
Apelidos en galego
A forza da palabra, a Academia celebra o seu centenario
A fundación Galiza Sempre rescata un texto inédito de Castelao
¿Cantos galegos hai no mundo?
Bonecas en galego!
25 anos de Parlamento galego
Mulleres que cantan en galego-portugués
Grande homenaxe a Díaz Pardo en Ferrol
O galego será a lingua na que se aprenda a ler e a escribir
O galego é útil, e logo!
4/30/2007
ESTOU CONTIGO
Correlingua 2007
LETRAS GALEGAS 2007
4/20/2007
BASES DO IVº CERTAME LITERARIO (06-07) TRAZOS CON LETRAS
I. Este Certame está destinado ao alumnado do CPI Viaño Pequeno.
II. Os Traballos serán orixinais e inéditos, escritos en galego, de tema e forma libres, en calquera xénero literario.
As composicións escritas poderán ir acompañadas de imaxes.
Os traballos a presentar poderán ser individuais ou colectivos.
III. En cada ciclo e en cada modalidade concederase 1 premio consistente nun lote de libros ou de discos compactos, adecuados a cada nivel educativo.
O premio suporá a publicación das obras gañadoras no Libro - Antoloxía que cada tres anos publicará o ENL cunha selección de textos dos participantes no Certame.
IV. O xurado estará composto por un grupo de non máis de 6 profesores / as do centro e o fallo darase a coñecer na Semana das Letras Galegas.
V. O soporte para E. Infantil será libre. O resto do alumnado presentará as súas composicións en folios A4, escritos por unha soa cara.
Cada traballo irá identificado (pola parte de atrás) co Título, o Número do alumno/a na clase (que servirá de pseudónimo), a Idade, así como o Ciclo, curso e grupo aos que pertence o alumno/a.
Os traballos seleccionados en cada curso, faranse chegar á coordenadora do ENL (Sofía Rama Lorenzo) antes de Semana Santa (30 de Marzo), para que se distribúan entre os membros do xurado.
II. Os Traballos serán orixinais e inéditos, escritos en galego, de tema e forma libres, en calquera xénero literario.
As composicións escritas poderán ir acompañadas de imaxes.
Os traballos a presentar poderán ser individuais ou colectivos.
III. En cada ciclo e en cada modalidade concederase 1 premio consistente nun lote de libros ou de discos compactos, adecuados a cada nivel educativo.
O premio suporá a publicación das obras gañadoras no Libro - Antoloxía que cada tres anos publicará o ENL cunha selección de textos dos participantes no Certame.
IV. O xurado estará composto por un grupo de non máis de 6 profesores / as do centro e o fallo darase a coñecer na Semana das Letras Galegas.
V. O soporte para E. Infantil será libre. O resto do alumnado presentará as súas composicións en folios A4, escritos por unha soa cara.
Cada traballo irá identificado (pola parte de atrás) co Título, o Número do alumno/a na clase (que servirá de pseudónimo), a Idade, así como o Ciclo, curso e grupo aos que pertence o alumno/a.
Os traballos seleccionados en cada curso, faranse chegar á coordenadora do ENL (Sofía Rama Lorenzo) antes de Semana Santa (30 de Marzo), para que se distribúan entre os membros do xurado.
María Mariño
Maria Mariño Carou naceu en Noia o 8 de Xuño de 1907.
A súa familia era humilde. Ela foi a segunda dos cinco fillos do matrimonio.
María foi poucos anos á escola, e dende moi nova tivo que adicarse a coser polas casas dos veciños.
Era vista como “rara” e “diferente” porqeu lle gustaba pasear soa pola ribeira do mar.
Antes da Guerra Civil, toda a súa familia transladouse a Boiro.
En febreiro do sesenta e seis, a saúde e a aparencia da escritora están bastande deterioradas.
O primeiro libro que escribiu en galego foi: “Verba que comeza”.
María Mariño morreu no Courel en 1967 e descansa no camposanto de Romeor do Courel.
A súa familia era humilde. Ela foi a segunda dos cinco fillos do matrimonio.
María foi poucos anos á escola, e dende moi nova tivo que adicarse a coser polas casas dos veciños.
Era vista como “rara” e “diferente” porqeu lle gustaba pasear soa pola ribeira do mar.
Antes da Guerra Civil, toda a súa familia transladouse a Boiro.
En febreiro do sesenta e seis, a saúde e a aparencia da escritora están bastande deterioradas.
O primeiro libro que escribiu en galego foi: “Verba que comeza”.
María Mariño morreu no Courel en 1967 e descansa no camposanto de Romeor do Courel.
MADRITH
Tengo dos hijos, uno de dos y otro de cuatro años. Y ni en la guardería ni en el colegio les hablan castellano. Aquí en Madrid, los jóvenes hablan cada vez menos español. Leí en un periódico el otro día que sólo un 5% de los jóvenes madrileños entre 16 y 21 años hablan español habitualmente. Lo cierto es que nuestro idioma no está pasando por buenos momentos. To lo contrario.
En la prensa, en la radio o la televisión el español tiene una presencia bastante baja. Por no decir que no hay revistas deportivas o del corazón en castellano, por ejemplo. Y si vas a una librería, los libros escritos en nuestra lengua siempre están al fondo, en una esquina, si los hay.
Hay mucha gente que piensa que el castellano es una lengua atrasada, poco fina, y a muchas personas les dá vergüenza hablarlo, les da corte. Hay gente de aquí de Madrid de toda la vida, que dicen que el español no se les da nada bien, que es muy difícil o que se ven raros hablándolo.
En Madrid, si vas a una tienda de música, por ejemplo, es difícil que encuentres música de grupos que canten en castellano. Y si vas al cine, uff, con suerte se estrenan una película o dos al año rodadas en español.
La mayoría de la gente joven además tiene problemas para expresarse en castellano aunque es una asignatura que se cursa en la enseñanza obligatoria. En los institutos la historia y las ciencias medio ambientales, creo, se deben impartir en español, pero hay muchos profesores que se niegan a hacerlo, por no hablar de los centros privados y concertados… Y lo peor eg que hay ciudades como Toledo o Segovia en las que también es muy difícil escuchar el español en la calle, en las tiendas o en las discotecas.
También hay mucha gente que se manifiesta de vez en cuando en defensa del español, y colectivos en defensa de la normalización del idioma que reclaman que nuestra lengua deje de estar marginá socialmente. Que pasa, que la prensa y el gobierno les dice de radicales y cosas así.
Por otro lado, aunque hay gente que decide ponerse a hablar español, -sobre todo chicos y chicas jóvenes que descubren que es su lengua, la lengua de aquí, de Madrid-, es mayor el número de personas que aprendieron hablar en español con la familia y cuando salen de casa, a trabajar o de compras o al médico o al banco, ya no lo hablan. Como si el español no sirviese para eso. Como si estuviesen acomplejados de su propia lengua y la tuviesen que esconder.
También hay muchos padres y madres que alomejó hablan en español entre ellos pero a los hijos ya no. Deben pensar que en español no les va a ir bien en la vida, porque para ellos el español no tiene prestigio. En Madrid, si hablas castellano es porque vienes de la aldea o eres del Bloque Nacionalista Español, piensa alguna gente. Y así, los que llegan de provincias lo primero que hacen es dejar de hablar español. Mucha gente piensa que son las lenguas las que dan o quitan prestigio a las personas, cuando realmente es la gente la que prestigia o desprestigia un idioma, que lo he leído en un libro. En fin. Incluso hay quien disimula su acento madrileño porque piensan que suena mal.
Muy poca gente parece darse cuenta de que no hace muchos años en Madrid o en Valladolid todo el mundo hablaba español con absoluta normalidad. Y sin embargo los jóvenes, cuyos abuelos hablan en su mayoría español, consideran que el castellano no es moderno, que sólo es algo tradicional, como el cocido madrileño o el chotis.
La gente tampoco se dá cuenta de que si hablas español puedes comunicarte con gente de Argentina o México o Guinea. Nada, ni siquiera parecen valorar que grandes escritores como Cervantes o Julio Cortazar escribieron sus libros en castellano.
Por otro lado incluso tenemos que aguantar a toda esa gente que les han cambiao el nombre a las ciudades, como el propio alcalde de Madrid, que desde hace unos años escribe Madrith en todos los documentos oficiales, carteles o señales, o incluso en unos setos gigantes de flores a la entrada de la ciudad por la M30.
Si vas por los barrios y te fijas puedes ver que apenas hay cosas escritas en castellano. Desde los cartelitos de las tiendas hasta los grandes anuncios publicitarios, es muy difícil sentir la presencia de la lengua española en los espacios públicos.
Por cierto, disculpen si tengo algunas faltas de ortografía, pero es que el castellano normativo no se me dá nada bien. Y a veces escribo como siempre hemos hablao en casa. Supongo que es una situación difícil de comprender pa alguien de fuera, pero estamos perdiendo nuestra lengua, y a no ser que esto empiece a cambiar… En fin, que es una situación un poco surrealista. Y muy injusta.
Yo creo que la única manera de solucionar este problema sería que la gente tomase conciencia de lo que está pasando y empezase a valorar nuestra lengua propia. De hecho, antes de que esto empezase a suceder Madrid era una ciudad próspera y orgullosa de ser una gran ciudad.
A mi me gustaría decirle a toda la gente que pasa del castellano que a ver si empiezan a valorar su cultura que es lo que nos une. Y que valoren su lengua como una forma normal de vivir, de relacionarse, sin complejos, de progresar en el trabajo, de expresar sus sentimientos… En fin, como en cualquier lugar del mundo.
Yo tengo dos hijos, de dos y de cuatro años, ya lo he dicho, y me gustaría que creciesen en Madrid hablando español, como su padre, su madre, o como sus abuelos o bisabuelos y tatarabuelos, etcétera. Pero estoy preocupada por- que en el colegio son los únicos que hablan castellano. Espero que aprendan a valorar su propia cultura, su identidad, pues ya se sabe que alguien que no tiene raíces no puede volar. Me gustaría que, por un momento, toda esa gente que mira al castellano un poco de lado se pusiese en nuestro lugar y comprendiesen la importancia que tiene para nosotrog que se respeten nueghtrogh derechogh y nueghtra identidad.
Sechu Sende
En la prensa, en la radio o la televisión el español tiene una presencia bastante baja. Por no decir que no hay revistas deportivas o del corazón en castellano, por ejemplo. Y si vas a una librería, los libros escritos en nuestra lengua siempre están al fondo, en una esquina, si los hay.
Hay mucha gente que piensa que el castellano es una lengua atrasada, poco fina, y a muchas personas les dá vergüenza hablarlo, les da corte. Hay gente de aquí de Madrid de toda la vida, que dicen que el español no se les da nada bien, que es muy difícil o que se ven raros hablándolo.
En Madrid, si vas a una tienda de música, por ejemplo, es difícil que encuentres música de grupos que canten en castellano. Y si vas al cine, uff, con suerte se estrenan una película o dos al año rodadas en español.
La mayoría de la gente joven además tiene problemas para expresarse en castellano aunque es una asignatura que se cursa en la enseñanza obligatoria. En los institutos la historia y las ciencias medio ambientales, creo, se deben impartir en español, pero hay muchos profesores que se niegan a hacerlo, por no hablar de los centros privados y concertados… Y lo peor eg que hay ciudades como Toledo o Segovia en las que también es muy difícil escuchar el español en la calle, en las tiendas o en las discotecas.
También hay mucha gente que se manifiesta de vez en cuando en defensa del español, y colectivos en defensa de la normalización del idioma que reclaman que nuestra lengua deje de estar marginá socialmente. Que pasa, que la prensa y el gobierno les dice de radicales y cosas así.
Por otro lado, aunque hay gente que decide ponerse a hablar español, -sobre todo chicos y chicas jóvenes que descubren que es su lengua, la lengua de aquí, de Madrid-, es mayor el número de personas que aprendieron hablar en español con la familia y cuando salen de casa, a trabajar o de compras o al médico o al banco, ya no lo hablan. Como si el español no sirviese para eso. Como si estuviesen acomplejados de su propia lengua y la tuviesen que esconder.
También hay muchos padres y madres que alomejó hablan en español entre ellos pero a los hijos ya no. Deben pensar que en español no les va a ir bien en la vida, porque para ellos el español no tiene prestigio. En Madrid, si hablas castellano es porque vienes de la aldea o eres del Bloque Nacionalista Español, piensa alguna gente. Y así, los que llegan de provincias lo primero que hacen es dejar de hablar español. Mucha gente piensa que son las lenguas las que dan o quitan prestigio a las personas, cuando realmente es la gente la que prestigia o desprestigia un idioma, que lo he leído en un libro. En fin. Incluso hay quien disimula su acento madrileño porque piensan que suena mal.
Muy poca gente parece darse cuenta de que no hace muchos años en Madrid o en Valladolid todo el mundo hablaba español con absoluta normalidad. Y sin embargo los jóvenes, cuyos abuelos hablan en su mayoría español, consideran que el castellano no es moderno, que sólo es algo tradicional, como el cocido madrileño o el chotis.
La gente tampoco se dá cuenta de que si hablas español puedes comunicarte con gente de Argentina o México o Guinea. Nada, ni siquiera parecen valorar que grandes escritores como Cervantes o Julio Cortazar escribieron sus libros en castellano.
Por otro lado incluso tenemos que aguantar a toda esa gente que les han cambiao el nombre a las ciudades, como el propio alcalde de Madrid, que desde hace unos años escribe Madrith en todos los documentos oficiales, carteles o señales, o incluso en unos setos gigantes de flores a la entrada de la ciudad por la M30.
Si vas por los barrios y te fijas puedes ver que apenas hay cosas escritas en castellano. Desde los cartelitos de las tiendas hasta los grandes anuncios publicitarios, es muy difícil sentir la presencia de la lengua española en los espacios públicos.
Por cierto, disculpen si tengo algunas faltas de ortografía, pero es que el castellano normativo no se me dá nada bien. Y a veces escribo como siempre hemos hablao en casa. Supongo que es una situación difícil de comprender pa alguien de fuera, pero estamos perdiendo nuestra lengua, y a no ser que esto empiece a cambiar… En fin, que es una situación un poco surrealista. Y muy injusta.
Yo creo que la única manera de solucionar este problema sería que la gente tomase conciencia de lo que está pasando y empezase a valorar nuestra lengua propia. De hecho, antes de que esto empezase a suceder Madrid era una ciudad próspera y orgullosa de ser una gran ciudad.
A mi me gustaría decirle a toda la gente que pasa del castellano que a ver si empiezan a valorar su cultura que es lo que nos une. Y que valoren su lengua como una forma normal de vivir, de relacionarse, sin complejos, de progresar en el trabajo, de expresar sus sentimientos… En fin, como en cualquier lugar del mundo.
Yo tengo dos hijos, de dos y de cuatro años, ya lo he dicho, y me gustaría que creciesen en Madrid hablando español, como su padre, su madre, o como sus abuelos o bisabuelos y tatarabuelos, etcétera. Pero estoy preocupada por- que en el colegio son los únicos que hablan castellano. Espero que aprendan a valorar su propia cultura, su identidad, pues ya se sabe que alguien que no tiene raíces no puede volar. Me gustaría que, por un momento, toda esa gente que mira al castellano un poco de lado se pusiese en nuestro lugar y comprendiesen la importancia que tiene para nosotrog que se respeten nueghtrogh derechogh y nueghtra identidad.
Sechu Sende
1/29/2007
a comprar pegatas!!
Como actividade nova estamos a preparar un concurso de pegatas que diseñarán aqueles que queiran participar no concurso. entre todos os diseños que se entreguen Xabier, Saúl e Daniel Calviño(encargados do concurso) escolleran o máis orixinal e ese será o diseño co cal se venderán as pegatas.
Todos os do ENL animámoste a participar!!!
Este ano tamén participamos no correlíngua
Este ano tamén queremos participar no correlingua, e queremos facer un manifesto os rapaces e rapazas de 4ºESO. polo tanoto que as bases para participar no concurso do manifesto son:
1. Poden participar os alumnos e alumnas de ESO menores de 20 anos.
2. A participación no concurso será EN GRUPO, preferiblemente unha aula completa.
3. O manifesto deberá estar de acordo cos OBXECTIVOS do Correlingua:
- Propiciar a reflexión sobre a situación da lingua e a importancia de desenvolver acción en favor dela.
- Sensibilizar á sociedade, a través dos xoves, da importancia da defensa da lingua.
- Asociar a reflexión lca. a actividades colectivas, lúdicas, amenas e interdisciplinares.
- Poderá terse en conta o lema desta convocatoria: GALEGANDO!!
4. A extensión do manifesto será dun máximo de 500 palabras.
5. Os centros deberan formalizar a inscrición antes do 20 de decembro do 2006, enviando nun correo electrónico o número de persoas que compón o grupo e a etapa educativa. O texto do manifesto deberase enviar antes do 5 de febreiro de 2007.
1. Poden participar os alumnos e alumnas de ESO menores de 20 anos.
2. A participación no concurso será EN GRUPO, preferiblemente unha aula completa.
3. O manifesto deberá estar de acordo cos OBXECTIVOS do Correlingua:
- Propiciar a reflexión sobre a situación da lingua e a importancia de desenvolver acción en favor dela.
- Sensibilizar á sociedade, a través dos xoves, da importancia da defensa da lingua.
- Asociar a reflexión lca. a actividades colectivas, lúdicas, amenas e interdisciplinares.
- Poderá terse en conta o lema desta convocatoria: GALEGANDO!!
4. A extensión do manifesto será dun máximo de 500 palabras.
5. Os centros deberan formalizar a inscrición antes do 20 de decembro do 2006, enviando nun correo electrónico o número de persoas que compón o grupo e a etapa educativa. O texto do manifesto deberase enviar antes do 5 de febreiro de 2007.
GALEGANDO!!
Ainda que non nos importaría levar algun premio o máis importante é pasalo moi ben!!
4/25/2006
A Revolución dos Caraveis
Tres décadas atrás desenvolveuse en Portugal a histórica Revolución dos Caraveis. Nela os militares portugueses subleváronse contra a ditadura de Salazar. O Exército revelouse de forma pacífica para tentar instaurar un réxime libertario.
Portugal entrou nunha fase de liberdade que nunca antes vivira, posto que a república fora interrompida por Oliveira Salazar e a súa ditadura fascista.
Durante o réxime, o presidente republicano estaba ás ordes de Salazar que xa tiña formada unha institución policial fascista, a PIDE.
Convocáronse eleccións ó longo deste período, mais os mandatarios utilizaban o fraude electoral para resultar gañadores de novo.
O dito réxime provocou que, a pesares da súa riqueza, o territorio portugués fose un dos máis pobres a nivel europeo.
Xa con Marcelo Caetano como gobernantes (sucesor de Salazar), desenvolveuse o maior problema do réxime, nas colonias loitábase por unha independencia á que os fascistas responderon con masacres de poboacións e escravitude para os colonos.
As Forzas Armadas eran rexeitadas polos mozos, que se vían obrigados a exiliarse para librarse de ingresar no Exército. E tamén os militares rexeitaban pelexar, cansos de batallas sen sentido. Deste xeito, formaron o Movemento das Forzas Armadas que se rebelaron contra a ditadura salazarista. Tentaban chegar á democracia sen violencia. Asi, o 25 de abril do 1974 as tropas saíron á rúa. Unha muller comezou a repartir caraveis aos soldados, caraveis que foron colocados nos canóns das armas. A Revolución logrou subsistir, e a súa supervivencia mostrouse ó pobo portugués através dunha canción de Zeca Afonso, Grândola, vila morena.
O afán de liberdade medraba cada día máis, acontecemento que marcou o rumbo das colonias, que loitaron pola súa independencia até lograr vencer.
As clase máis altas non estaban de acordo coas reformas que se estaban a realizar e exiliáronse.
Como conclusión, as Forzas Armadas deron un golpe de estado no 1975 e impúxose a democracia. Así, acabou a ditadura máis antiga de Europa, grazas a unha revolución na que o derramamento de sangue foi inexistente.
Portugal entrou nunha fase de liberdade que nunca antes vivira, posto que a república fora interrompida por Oliveira Salazar e a súa ditadura fascista.
Durante o réxime, o presidente republicano estaba ás ordes de Salazar que xa tiña formada unha institución policial fascista, a PIDE.
Convocáronse eleccións ó longo deste período, mais os mandatarios utilizaban o fraude electoral para resultar gañadores de novo.
O dito réxime provocou que, a pesares da súa riqueza, o territorio portugués fose un dos máis pobres a nivel europeo.
Xa con Marcelo Caetano como gobernantes (sucesor de Salazar), desenvolveuse o maior problema do réxime, nas colonias loitábase por unha independencia á que os fascistas responderon con masacres de poboacións e escravitude para os colonos.
As Forzas Armadas eran rexeitadas polos mozos, que se vían obrigados a exiliarse para librarse de ingresar no Exército. E tamén os militares rexeitaban pelexar, cansos de batallas sen sentido. Deste xeito, formaron o Movemento das Forzas Armadas que se rebelaron contra a ditadura salazarista. Tentaban chegar á democracia sen violencia. Asi, o 25 de abril do 1974 as tropas saíron á rúa. Unha muller comezou a repartir caraveis aos soldados, caraveis que foron colocados nos canóns das armas. A Revolución logrou subsistir, e a súa supervivencia mostrouse ó pobo portugués através dunha canción de Zeca Afonso, Grândola, vila morena.
O afán de liberdade medraba cada día máis, acontecemento que marcou o rumbo das colonias, que loitaron pola súa independencia até lograr vencer.
As clase máis altas non estaban de acordo coas reformas que se estaban a realizar e exiliáronse.
Como conclusión, as Forzas Armadas deron un golpe de estado no 1975 e impúxose a democracia. Así, acabou a ditadura máis antiga de Europa, grazas a unha revolución na que o derramamento de sangue foi inexistente.
Carme Iglesias (4ºA)
Raquel Ríos (4ºB)
4/18/2006
A FUNCIÓN DA LITERATURA NON É CONTAR O QUE FOI SENÓN INVENTALO
Nunha entrevista que concedeu ao xornal ''A Nosa Terra'', o escritor, Antón Riveiro Coello fala da súa obra que considera moi pegada á terra que habita. A mellor herdanza do ourensán é galego que ten dentro, que escoitou desde pequeniño e co cal escribe don naturalidade.
Para el a función de literatura non é contar o que foi senón intentalo, ás veces contando o que nos gustaría que fose. Nesta sociedade demócrata e de progreso que vivimos, algunhas partes da nosa historia tenden a borrarse, por iso nos seus libros o afán de coñecer o pasado é unha necesidade, que vai unida á imaxinación.
Desde hai moito tempo a literatura compite con outros soportes coma o cine, pero aínda que os temas sexan comúns, son maneiras diferentes de contar as do audiovisual e as da literatura; Riveiro Coello baséase nisto para argumentar que os personaxes dos seus contos tenos que debuxar o lector dentro de si, e, se as súas novelas fosen levadas ao cine romperíase a maxia.
Para el a función de literatura non é contar o que foi senón intentalo, ás veces contando o que nos gustaría que fose. Nesta sociedade demócrata e de progreso que vivimos, algunhas partes da nosa historia tenden a borrarse, por iso nos seus libros o afán de coñecer o pasado é unha necesidade, que vai unida á imaxinación.
Desde hai moito tempo a literatura compite con outros soportes coma o cine, pero aínda que os temas sexan comúns, son maneiras diferentes de contar as do audiovisual e as da literatura; Riveiro Coello baséase nisto para argumentar que os personaxes dos seus contos tenos que debuxar o lector dentro de si, e, se as súas novelas fosen levadas ao cine romperíase a maxia.
Raquel Ríos Dafonte 4ºB
4/07/2006
Gaiteiros do vento
Co vento como punto de partida, Pepe Vaamonde Grupo presenta o seu segundo disco "Onde nace o vento", no que a tradición se reconcilia coon instrumentos e sonoridades máis vangardistas.
Tres anos despois de que Pepe Vaamonde Grupo se dera a coñecer co disco debut "Aviouga", o quinteto Folk reaparece co novo traballo. Mais desta vez, o novo disco vén acompañado dun feixe de novidades que dan conta da súa evolución como músicos e da consolidación como grupo deste quinteto que naceu no ano 2000.
Ademais da gaita, as frautas, a pandeireta e as percusións, este novo traballo inclúe instrumentos arredados do folclore tradicional como o piano, o saxo ou a batería. Novas sonoridades que casan ben coa nova idea defendida polo grupo de que a tradición debe ser actualizada, aínda que sen estridencias. A maneira de que a música tradicional evolucione é contribuíndo cun novo repertorio. Para a gravación deste disco o Pepe Vaamonde Grupo contou coa participación de importantes figuras dentro do panorama Folk internacional.
Mais a pesar do labor de composición e de gravación, a clave de Pepe Vaamonde Grupo está no directo. Festa e troula acompañadas do bo facer sobre as táboas.
Tres anos despois de que Pepe Vaamonde Grupo se dera a coñecer co disco debut "Aviouga", o quinteto Folk reaparece co novo traballo. Mais desta vez, o novo disco vén acompañado dun feixe de novidades que dan conta da súa evolución como músicos e da consolidación como grupo deste quinteto que naceu no ano 2000.
Ademais da gaita, as frautas, a pandeireta e as percusións, este novo traballo inclúe instrumentos arredados do folclore tradicional como o piano, o saxo ou a batería. Novas sonoridades que casan ben coa nova idea defendida polo grupo de que a tradición debe ser actualizada, aínda que sen estridencias. A maneira de que a música tradicional evolucione é contribuíndo cun novo repertorio. Para a gravación deste disco o Pepe Vaamonde Grupo contou coa participación de importantes figuras dentro do panorama Folk internacional.
Mais a pesar do labor de composición e de gravación, a clave de Pepe Vaamonde Grupo está no directo. Festa e troula acompañadas do bo facer sobre as táboas.
Roberto Bello Andreo
CÓNTAME 0UTRO C0NT0!!!! :):):)
A editorial galega OQO acaba de publicar 5 novas propostas para achegar aos nenos máis pequenos as trdicións orais das distintas culturas, e zonas do mundo. Tanto é asi que estas propostas xa se poden atopar en librarias en Portugal, EEUU e Xapón.
no pasado outono sairon 2 contos en ruso e traducíronse ao galego, castelán e catalán:Verlioka, ilustrado por Sergio Mora que é catalán;e A bruxa regañadentes, co traballo gráfico do italiano Mauricio A.C Quarello, que ilustra por primeira vez no estado español.
no pasado outono sairon 2 contos en ruso e traducíronse ao galego, castelán e catalán:Verlioka, ilustrado por Sergio Mora que é catalán;e A bruxa regañadentes, co traballo gráfico do italiano Mauricio A.C Quarello, que ilustra por primeira vez no estado español.
Da cultura agricana OQO pública os contos de "palabras de cocodrilo" de Burquina Faso, ilustrado por o santiagués Iván Prieto; e "A cousa que máis doe no mundo", de Costa de Marfil, ilustrado polo catalán Roger Olms.
"Valentino" é unha obra que chega de Etiopía, ilustrado pola italiana Renata Gallio. OQO pretende que o 2006 remate coa produción de 12 títulos, en galego, castelán e catalán, e a inauguración dunha nova colección, OQO para rapaces de máis 12 anos.
A intención da editorial está apoiada por autores e ilustradores. Apostan pola calidade da edición. Intentan que cada libro sexa único.
3/08/2006
Propoñen que os dereitos de autor se xestionen tamén en Galiza, Euskadi e Có oataluña
O 1 de setembro propúxose que as comunidades con cultura e lingua propia teñan o control das entidades de xestión colectiva do seu ámbito.
Na propiedade intelectual produciuse o traspaso da competencia executiva de rexistro, aínda é só administrativa e apenas intervén na política cultural. O Estado segue coa autorización de entidades de xestión colectiva que considera do seu alcance.
Tania López González 4ºB
2/17/2006
o GALEGO e as leis
1º O castelán é a lingua española oficial do Estado. Todos os españois teñen o deber de coñecela e o dereito de usala. As demais linguas españolas serán tamén oficiais nas respectivas Comunidades de acordo cos seus Estatutos. A riqueza das distintas modalidades lingüísticas de España é un patrimonio cultural que será obxecto de especial respecto e protección. (Artigo 3º, Constitución Española, 1978)
2º A lingua propia de Galicia é o galego. Os idiomas galego e castelán son oficiais en Galicia e todos teñen o dereito de coñecelos e de usalos. Os poderes públicos de Galicia garantizarán o uso normal e oficial dos dous idiomas e potenciarán a utilización do galego en todas as ordes da vida pública, cultural e informativa, e disporán os medios necesarios para facilitaren o seu coñecemento. Ninguén poderá ser discriminado por causa da lingua.
(Artigo 5º, Estatuto de Autonomía de Galicia, 1980)
3º O proceso histórico centralista tivo para Galicia dúas consecuencias negativas: anular a posibilidade de construír institucións propias e impedir o desenvolvemento da nosa cultura... Sometido a esta despersonalización política e a esta marxinación cultural, o pobo galego padeceu unha progresiva depauperación interna, denunciada xa no s.XVIII polos ilustrados e combatida desde o XIX polor todos os galegos conscientes da necesidade de evitar a desintegración da nosa personalidade. A Constitución de 1978 , ao recoñecer os nosos dereitos autonómicos como naionalidade histórica, fixo posible o inicio da recuperación da nosa personalidae colectiva. Un dos factores fundamentais desa recuperación é a lingua, por ser o núcleo vital da nosa identidade. A lingua é a maior e máis orixinal creación colectiva dos galegos, é a verdadeira forza espiritual que lle dá unidade interna á nosa comunidade. A presente Lei, de acordo co establecido no artigo 3 da Constitución e no artigo 5 do Estatuto de Autonomía, garante a igualdade do galego e do castelán como linguas oficiais de Galicia e asegura a normalización do galego como lingua propia do noso pobo.
(Limiar, Lei de Normalización Lingüística, 1983)
4º O galego, como lingua propia de Galicia, é a lingua oficial das institucións da Comunidade Autónoma, da súa Administración, da Administración Local e das Entidades Públicas dependentes da Comunidade Autónoma. Os tópónimos de Galicia terán como única forma oficial a galega.
(Título II, Lei de Normalización Lingüística, 1983)
5º O galego, como lingua propia de Galicia, é tamén oficial no ensino en todos os niveis educativos. Os nenos teñen dereito a recibir o primeiro ensino na súa lingua materna. A lingua galega é materia de estudo obrigatorio en todos os niveis educativos non universitarios.
(Título III, Lei de Normalización Lingüística, 1983)
6º Obxectivos xerais do Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega:
1. Garantir a posibilidade de vivir en galego a quen así o desexe, sabendo que conta co amparo da lei e das institucións.
2. Conseguir para a lingua galega máis funcións sociais e máis espazos de uso, priorizando a súa presenza en sectores estratéxicos.
3. Introducir na sociedade a oferta positiva de atender o cidadán ou o cliente en galego como norma de cortesía dun novo espírito de convivencia lingüística.
4. Promover unha visión afable, moderna e útil da lingua galega que esfarele prexuízos, reforce a úa estima e aumente a súa demanda.
5. Dotar o galego dos recursos lingüísticos e técnicos necesarios que o capaciten para vehicular a vida moderna.
(Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, aprobado pola unanimidade dos 55 deputados/as do Parlamento de Galicia, en Setembro de 2004)
2/13/2006
En galego É DE LEI......!!!!
MEDIDAS ESPECÍFICAS DO PLAN XERAL
PARA A NORMALIZACIÓN DA LINGUA GALEGA
NO ÁMBITO DO ENSINO
1. Deseñar e levar a cabo unha campaña de sensibilización ante o uso do galego, diversificada para os diferentes membros da comunidade educativa e que promova a análise crítica dos prexuízos existentes, tanto sobre a presenza escolar deste idioma coma sobre a lingua galega en xeral.
2. Desenvolver un plan de formación que garanta que todo o persoal escolar de Galicia teña unha competencia oral e escrita suficiente para comunicarse e para desenvolver a súa actividade profesional en galego.
3. Establecer a obrigatoriedade de coñecer a lingua galega para acceder á docencia en Galicia, fixando prazos concretos e razoables para que o profesorado acredite esta competencia.
4. Establecer un plan de formación sociolingüística para todos os docentes implicados nas actividades de normalización lca. e para os sectores encargados da formación, asesoramento e control do profesorado: Inspección Educativa, equipos directivos dos centros e asesores do CEFORE.
5. Incorporar estas temáticas sobre planificación lca. escolar como materia obrigatoria aos plans de estudo da formación inicial do profesorado de E. Infantil, E: Primaria e E. Secundaria.
6. Esixir a todos os centros, sen excepción, o cumprimento da normativa vixente sobre normalización lingüística, adoptando medidas correctoras no caso de incumprimento.
7. Elaborar, por parte dos equipos técnicos da Administración, programas-modelo de planificación lca. escolar que sirvan para orientar este labor nos centros, avaliándoos e revisándoos periodicamente.
8. Modificar o marco normativo dos equipos de normalización lca., axeitándoos ás novas necesidades normalizadoras, dándolles un maior recoñecemento e profesionalización, garantindo que teñan maior capacidade de influencia na vida dos centros e que se dediquen á súa función específica: o deseño, posta en práctica e revisión de programas de planificación lca.
9. Realizar periodicamente (cada catro anos) unha avaliación do estado da galeguización no ensino, con especial atención á competencia nas dúas linguas oficiais ao remate da E. Primaria e da ESO.
10. Distinguir aqueles colexios e institutos que se caractericen polo seu papel normalizador, outorgándolles un especial recoñecemento e converténdoos en referentes ou modelos nese labor.
11. Desenvolver proxectos de recuperación da memoria histórica local, en colaboración con entidades e colectivos locais.
12. Establecer unha oferta educativa en galego en preescolar (0-3 anos9 e na E. Infantil para todos os nenos/as galegofalantes.
13. Fixar , como mínimo, un terzo do horario semanal en galego nestas etapas educativas para os contextos e contornos nos que a lingua predominante sexa o castelán, coa intención de que esta porcentaxe se vaia incrementando progresivamente.
14. Fomentar a adquisición progresiva da lectura e da escritura en galego, na perspectiva de que este se converta no idioma de base da aprendizaxe escolar.
15. Garantir na E. Primaria, que, como mínimo, o alumnado reciba o 50% da súa docencia en galego. ä parte da área de Coñecemento do Medio Natural, Social e Cultural, xa fixada legalmente, fomentarase que se impartan nesta lingua materias troncais en toda a etapa, como as Matemáticas.
16. Garantir, na ESO, que, como mínimo, o alumnado reciba o 50% da súa docencia en galego. Dentro das posibilidades de cada centro, tenderase a que entre as materias que se impartan nese idioma figuren as Matemáticas e a Tecnoloxía, á parte das que xa están legalmente establecidas.
17. Garantir, nos Bacharelatos , que, como mínimo, o alumnado reciba un 50% da súa docencia en galego.
18. Asegurar que a ESO e o Bacharelato para adultos se realice integramente en galego, agás as materias doutras linguas.
19. Garantir que, nos Ciclos Formativos, como mínimo, o alumnado reciba o 50% da súa docencia en galego. Deberase asegurar, ademais, que o alumnado coñeza o vocabulario específico da especialidade en lingua galega.
20. Promover plans de lectura mediante técnicas de animación nas bibliotecas do centro e das aulas, aproveitando o protagonismo social que acadou nas últimas décadas a literatura infantil e xuvenil en lingua galega.
21. Promover desde a Administración educativa a elaboración de materiais para o ensino da lingua desde unha perspectiva comunicativa e priorizando o uso das TIC.
22. Establecer un plan específico destinado á nova poboación inmigrante que se está a asentar en Galicia, que contemple formación lca., coñecementos hcos. e socioculturais.
23. Realizar unha campaña que teña como obxectivo que as familias transmitan o galego aos fillos/as e que a lingua galega se use nas interaccións familiares.
24. Desenvolver unha campaña de sensibilización entre a mocidade sobre a lingua galega, creando un novo discurso lco. no que predominen os seguintes tópicos: a competencia en dúas linguas facilita aprendizaxe de outras novas, o galego constitúe un marcador diferenciado e na Europa plurilingüe, o galego supón un elemento de acceso ao mundo lusófono.
25. Compromiso do Goberno para que os conselleiros e altos cargos da Administración autonómica se comprometan a desenvolver o seu labor e a súa relación con administradores e administrados en galego.
O Plan Xeral para a Normalización da Lingua Galega foi aprobado pola unanimidade dos 55 deputados/as presentes no Parlamento de Galicia o 22 de Setembro de 2004.
EN GALEGO, É DE LEI!
PLAN XERAL DE NORMALIZACIÓN DA LINGUA GALEGA
Obxectivos xerais:
1. Garantir a posibilidade de vivir en galego a quen así o desexe, sabendo que conta co amparo da lei e das institucións.
2. Conseguir para a lingua galega máis funcións sociais e máis espazos de uso, priorizando a súa presenza en sectores estratéxicos.
3. Introducir na sociedade a oferta positiva de atender o cidadán ou o cliente en galego como norma de cortesía dun novo espírito de convivencia lingüística.
4. Promover unha visión afable, moderna e útil da lingua galega que esfarele prexuízos, reforce a súa estima e aumente a súa demanda.
5. Dotar o galego dos recursos lingüísticos e técnicos necesarios que o capaciten para vehicular a vida moderna.
Obxectivos por sectores:
Administración:
1. Asegurar que nas administracións autonómica e local o galego sexa a lingua habitual, respectando o dereito individual a ser atendido na outra lingua oficial.
2. Incrementar o uso da lingua galega na Administración de Xustiza e na Administración periférica do Estado en Galicia, garantindo a atención ao cidadán en galego.
Educación, familia e mocidade
1. Asegurar a galeguización de todos os niveis do sistema educativo, tanto no ámbito docente como no das relacións interpersoais entre os distintos membros da comunidade educativa.
2. Fomentar a transmisión d lingua galega no ámbito familiar.
3. Habilitar dentro da cultura xuvenil espazos de uso para o galego...
4. Fomentar entre a mocidade os valores funcionais, identitarios e diferenciais da lingua galega.
Medios de comunicación e industrias culturais
1. Aumentar a prersenza da lingua galega nos medios de comunicación de masas e na publicidade.
2. Asegurar neste sector un galego de calidade.
3. Promover que os medios públicos ofrezan unha programación prestixiadora da lingua.
Economía
1. Crear conciencia de que o uso do galego pode favorecer as relacións laborais, comerciais e bancarias.
2. Estender o uso da lingua galega nas relacións laborais, comerciais e empresariais.
3. Fomentar nos consumidores o hábito de usaren e reclamaren a atención comercial en galego.
Sanidade
1. Concienciar da necesidade de atender aos pacientes utilizando a lingua na que eles estean instalados.
2. Asegurar que ningún cidadán galego se sinta discriminado por utilizar o galego nas súas relacións coas institucións sanitarias.
3. Potenciar o emprego da lingua galega na área sanitaria.
Sociedade
1. Estimular a galeguización do mundo do deporte e do ocio.
2. Promover unha oferta amplia e diversificada dos produtos lúdicos en galego.
3. Incorporar á poboación inmigrante á lingua propia de Galicia.
4. Asegurar que ningún cidadán galego se sinta discriminado por utilizar o galego no desenvolvemento da súa vida relixiosa.
5. Potenciar o emprego do galego nas áreas relixiosas e de acción social.
Proxección exterior da lingua
1. Apoiar institucionalmente o uso e promoción do galego nas áreas de fóra de Galicia nas que ten uso e pervivencia.
2. Impulsar a proxección da lingua e da literatura galega fóra de Galicia, como manifestación dunha cultura diferenciada e como expresión social do pobo galego.
3. Apoiar a acción cívica dos emigrante e desprazados, dirixida a conservar o uso da lingua e a manter a conexión coa realidade cultural de Galicia.
4. Promover o pleno recoñecemento do carácter plurilingüe do Estado.
Obxectivos específicos da área de Ensino:
1. Garantir que todo o profesorado teña plena compeencia para desenvolver o seu labor docente en galego e os coñecementos necesarios para participar con criterio en tarefas de palanificación lingüística escolar.
2. Alcanzar un uso maioritario do galego na docencia, entre os docentes e nas relacións escolares en xeral.
3. Fomentar o uso progresivo do galego desde a etapa preescolar (0-3 anos), de xeito que se superen as fortísimas carencias que se observan nos primeiros banzos do ensino.
4. Lograr que o ensino obrigatorio garanta unha competencia plena no idioma galego e repercuta de forma efectiva na súa adopción como lingua habitual por parte das novas xeracións.
5. Priorizar no ensino do galego a expresión, a afectividade e a utilidade, reforzando a súa dimensión comunicativa e instrumental e relación con contextos vivos e dándolle un protagonismo central á oralidade.
6. Garantir unha oferta de materiais didácticos de calidade e en soportes diveros que fagan atractivo o proceso de aprendizaxe, que axuden a percibir a utilidade da lingua e que capaciten para o seu uso correcto e eficaz.
PARA A NORMALIZACIÓN DA LINGUA GALEGA
NO ÁMBITO DO ENSINO
1. Deseñar e levar a cabo unha campaña de sensibilización ante o uso do galego, diversificada para os diferentes membros da comunidade educativa e que promova a análise crítica dos prexuízos existentes, tanto sobre a presenza escolar deste idioma coma sobre a lingua galega en xeral.
2. Desenvolver un plan de formación que garanta que todo o persoal escolar de Galicia teña unha competencia oral e escrita suficiente para comunicarse e para desenvolver a súa actividade profesional en galego.
3. Establecer a obrigatoriedade de coñecer a lingua galega para acceder á docencia en Galicia, fixando prazos concretos e razoables para que o profesorado acredite esta competencia.
4. Establecer un plan de formación sociolingüística para todos os docentes implicados nas actividades de normalización lca. e para os sectores encargados da formación, asesoramento e control do profesorado: Inspección Educativa, equipos directivos dos centros e asesores do CEFORE.
5. Incorporar estas temáticas sobre planificación lca. escolar como materia obrigatoria aos plans de estudo da formación inicial do profesorado de E. Infantil, E: Primaria e E. Secundaria.
6. Esixir a todos os centros, sen excepción, o cumprimento da normativa vixente sobre normalización lingüística, adoptando medidas correctoras no caso de incumprimento.
7. Elaborar, por parte dos equipos técnicos da Administración, programas-modelo de planificación lca. escolar que sirvan para orientar este labor nos centros, avaliándoos e revisándoos periodicamente.
8. Modificar o marco normativo dos equipos de normalización lca., axeitándoos ás novas necesidades normalizadoras, dándolles un maior recoñecemento e profesionalización, garantindo que teñan maior capacidade de influencia na vida dos centros e que se dediquen á súa función específica: o deseño, posta en práctica e revisión de programas de planificación lca.
9. Realizar periodicamente (cada catro anos) unha avaliación do estado da galeguización no ensino, con especial atención á competencia nas dúas linguas oficiais ao remate da E. Primaria e da ESO.
10. Distinguir aqueles colexios e institutos que se caractericen polo seu papel normalizador, outorgándolles un especial recoñecemento e converténdoos en referentes ou modelos nese labor.
11. Desenvolver proxectos de recuperación da memoria histórica local, en colaboración con entidades e colectivos locais.
12. Establecer unha oferta educativa en galego en preescolar (0-3 anos9 e na E. Infantil para todos os nenos/as galegofalantes.
13. Fixar , como mínimo, un terzo do horario semanal en galego nestas etapas educativas para os contextos e contornos nos que a lingua predominante sexa o castelán, coa intención de que esta porcentaxe se vaia incrementando progresivamente.
14. Fomentar a adquisición progresiva da lectura e da escritura en galego, na perspectiva de que este se converta no idioma de base da aprendizaxe escolar.
15. Garantir na E. Primaria, que, como mínimo, o alumnado reciba o 50% da súa docencia en galego. ä parte da área de Coñecemento do Medio Natural, Social e Cultural, xa fixada legalmente, fomentarase que se impartan nesta lingua materias troncais en toda a etapa, como as Matemáticas.
16. Garantir, na ESO, que, como mínimo, o alumnado reciba o 50% da súa docencia en galego. Dentro das posibilidades de cada centro, tenderase a que entre as materias que se impartan nese idioma figuren as Matemáticas e a Tecnoloxía, á parte das que xa están legalmente establecidas.
17. Garantir, nos Bacharelatos , que, como mínimo, o alumnado reciba un 50% da súa docencia en galego.
18. Asegurar que a ESO e o Bacharelato para adultos se realice integramente en galego, agás as materias doutras linguas.
19. Garantir que, nos Ciclos Formativos, como mínimo, o alumnado reciba o 50% da súa docencia en galego. Deberase asegurar, ademais, que o alumnado coñeza o vocabulario específico da especialidade en lingua galega.
20. Promover plans de lectura mediante técnicas de animación nas bibliotecas do centro e das aulas, aproveitando o protagonismo social que acadou nas últimas décadas a literatura infantil e xuvenil en lingua galega.
21. Promover desde a Administración educativa a elaboración de materiais para o ensino da lingua desde unha perspectiva comunicativa e priorizando o uso das TIC.
22. Establecer un plan específico destinado á nova poboación inmigrante que se está a asentar en Galicia, que contemple formación lca., coñecementos hcos. e socioculturais.
23. Realizar unha campaña que teña como obxectivo que as familias transmitan o galego aos fillos/as e que a lingua galega se use nas interaccións familiares.
24. Desenvolver unha campaña de sensibilización entre a mocidade sobre a lingua galega, creando un novo discurso lco. no que predominen os seguintes tópicos: a competencia en dúas linguas facilita aprendizaxe de outras novas, o galego constitúe un marcador diferenciado e na Europa plurilingüe, o galego supón un elemento de acceso ao mundo lusófono.
25. Compromiso do Goberno para que os conselleiros e altos cargos da Administración autonómica se comprometan a desenvolver o seu labor e a súa relación con administradores e administrados en galego.
O Plan Xeral para a Normalización da Lingua Galega foi aprobado pola unanimidade dos 55 deputados/as presentes no Parlamento de Galicia o 22 de Setembro de 2004.
EN GALEGO, É DE LEI!
PLAN XERAL DE NORMALIZACIÓN DA LINGUA GALEGA
Obxectivos xerais:
1. Garantir a posibilidade de vivir en galego a quen así o desexe, sabendo que conta co amparo da lei e das institucións.
2. Conseguir para a lingua galega máis funcións sociais e máis espazos de uso, priorizando a súa presenza en sectores estratéxicos.
3. Introducir na sociedade a oferta positiva de atender o cidadán ou o cliente en galego como norma de cortesía dun novo espírito de convivencia lingüística.
4. Promover unha visión afable, moderna e útil da lingua galega que esfarele prexuízos, reforce a súa estima e aumente a súa demanda.
5. Dotar o galego dos recursos lingüísticos e técnicos necesarios que o capaciten para vehicular a vida moderna.
Obxectivos por sectores:
Administración:
1. Asegurar que nas administracións autonómica e local o galego sexa a lingua habitual, respectando o dereito individual a ser atendido na outra lingua oficial.
2. Incrementar o uso da lingua galega na Administración de Xustiza e na Administración periférica do Estado en Galicia, garantindo a atención ao cidadán en galego.
Educación, familia e mocidade
1. Asegurar a galeguización de todos os niveis do sistema educativo, tanto no ámbito docente como no das relacións interpersoais entre os distintos membros da comunidade educativa.
2. Fomentar a transmisión d lingua galega no ámbito familiar.
3. Habilitar dentro da cultura xuvenil espazos de uso para o galego...
4. Fomentar entre a mocidade os valores funcionais, identitarios e diferenciais da lingua galega.
Medios de comunicación e industrias culturais
1. Aumentar a prersenza da lingua galega nos medios de comunicación de masas e na publicidade.
2. Asegurar neste sector un galego de calidade.
3. Promover que os medios públicos ofrezan unha programación prestixiadora da lingua.
Economía
1. Crear conciencia de que o uso do galego pode favorecer as relacións laborais, comerciais e bancarias.
2. Estender o uso da lingua galega nas relacións laborais, comerciais e empresariais.
3. Fomentar nos consumidores o hábito de usaren e reclamaren a atención comercial en galego.
Sanidade
1. Concienciar da necesidade de atender aos pacientes utilizando a lingua na que eles estean instalados.
2. Asegurar que ningún cidadán galego se sinta discriminado por utilizar o galego nas súas relacións coas institucións sanitarias.
3. Potenciar o emprego da lingua galega na área sanitaria.
Sociedade
1. Estimular a galeguización do mundo do deporte e do ocio.
2. Promover unha oferta amplia e diversificada dos produtos lúdicos en galego.
3. Incorporar á poboación inmigrante á lingua propia de Galicia.
4. Asegurar que ningún cidadán galego se sinta discriminado por utilizar o galego no desenvolvemento da súa vida relixiosa.
5. Potenciar o emprego do galego nas áreas relixiosas e de acción social.
Proxección exterior da lingua
1. Apoiar institucionalmente o uso e promoción do galego nas áreas de fóra de Galicia nas que ten uso e pervivencia.
2. Impulsar a proxección da lingua e da literatura galega fóra de Galicia, como manifestación dunha cultura diferenciada e como expresión social do pobo galego.
3. Apoiar a acción cívica dos emigrante e desprazados, dirixida a conservar o uso da lingua e a manter a conexión coa realidade cultural de Galicia.
4. Promover o pleno recoñecemento do carácter plurilingüe do Estado.
Obxectivos específicos da área de Ensino:
1. Garantir que todo o profesorado teña plena compeencia para desenvolver o seu labor docente en galego e os coñecementos necesarios para participar con criterio en tarefas de palanificación lingüística escolar.
2. Alcanzar un uso maioritario do galego na docencia, entre os docentes e nas relacións escolares en xeral.
3. Fomentar o uso progresivo do galego desde a etapa preescolar (0-3 anos), de xeito que se superen as fortísimas carencias que se observan nos primeiros banzos do ensino.
4. Lograr que o ensino obrigatorio garanta unha competencia plena no idioma galego e repercuta de forma efectiva na súa adopción como lingua habitual por parte das novas xeracións.
5. Priorizar no ensino do galego a expresión, a afectividade e a utilidade, reforzando a súa dimensión comunicativa e instrumental e relación con contextos vivos e dándolle un protagonismo central á oralidade.
6. Garantir unha oferta de materiais didácticos de calidade e en soportes diveros que fagan atractivo o proceso de aprendizaxe, que axuden a percibir a utilidade da lingua e que capaciten para o seu uso correcto e eficaz.
2/10/2006
PROPOÑEN QUE OS DEREITOS DE AUTOR SE XESTIONEN TAMÉN EN GALIZA, EUSKADI E CATALUÑA
O 1 de setembro propúxose que as comunidades con cultura e lingua propia teñan o control das entidades de xestión colectiva do seu ámbito.
Na propiedade intelectual produciuse o traspaso da competencia executiva de rexistro, aínda que é só administrativa e apenas intervén na política cultural. O Estado segue coa autorización de entidades de xestión colectiva que considera do seu alcance
Na propiedade intelectual produciuse o traspaso da competencia executiva de rexistro, aínda que é só administrativa e apenas intervén na política cultural. O Estado segue coa autorización de entidades de xestión colectiva que considera do seu alcance
.Tania Lopez Gozalez
2/03/2006
A PRIMEIRA VEZ
O día 14 de novembro do 2004 foi o día das xuntanzas das comunidades nas que se fala o galego-portugés.Nese día xa citado xuntáronse en Agolada, centro de Galiza xentes de diversos lugares, como Extremadura, O Bierzo ou Asturias... todos estes lugares tiñan un elemento de encontro: todos falaban o mesmo idioma e tiñan un pouquiño da mesma cultura. Foi a primeira vez que se xuntaron para algo histórico como foi dar fe da nosa cultura, do noso patrimonio, da nosa herdanza ...
Neste día tamén recordaban con eles a música, a arte, a literatura, a ciencia, a comunicación,algo pouco valorado pero moi propio dun lugar. Hoxe consideran esta xuntanza como unha xuntanza de amigos que loitan por conservaren a súa cultura.
Neste día tamén recordaban con eles a música, a arte, a literatura, a ciencia, a comunicación,algo pouco valorado pero moi propio dun lugar. Hoxe consideran esta xuntanza como unha xuntanza de amigos que loitan por conservaren a súa cultura.
MERLÍN CUMPRE 50 ANOS!!
A editorial Galaxia cumpre 50 anos e festéxaos xunto cos 50 anos da aparición de Merlín e familia de Álvaro Cunqueiro. A editorial apostou pola prosa galega, en concreto pola obra de Álvaro Cunqueiro en castelán, seguírono na súa aventura coa lingua galega, gañando así moitos lectores para a nosa lingua e facéndoa unha lingua universal e estudada en moitas universidades. Cunqueiro foi sen dúbida e é un dos máis importantes autores da cultura galega.
1/16/2006
"O último roedor" en Trazo0o0o0o0o0o!!!!!!
@s alumn@s de 4º, que formamos parte do ENL do noso C.P.I. preparamos unha obra de teatro que temos pensado levar a un certame teatral (a ver se cae algho...)!!!É unha adaptación da obra "O ÚLTIMO ROEDOR" de Cándido Pazó na que... a fame encheu o mundo, a fame chegou aos vertedoiros, a fame baixou aos sumidoiros... Os homes que todo gastaban, que todo tiraban, xa nada botaban ao lixo... As ratas estaban alarmadas: os vertedoiros estaban baleiros, os sumidoiros estaban limpos...Que acontecería enriba?? Terían acabado os homes co planeta?? Que comerían??... E abaixo?? Que ían comer?? O único que seguía a xogar, como se nada tivese ocorrido, era o último roedor...
O grupo de teatro TRAZOS do Equipo de Normalización Lingüística do C.P.I. Viaño Pequeno está formado polos seguintes actores, actrices, técnic@s...:
María, Cris, Sandra, Vero Ramas, Jessi, Leis, Vane (o seu pai), Raquel, Carme, Inés, Vero Pombo, Laura (a súa nai), Ana, Tania, Nacho, Lidia, Ignacio e Sofía...
Somos un EQUIPAZO e recomendámosvos que non a perdades!!! Vendo o resultado démonos de conta que pagou a pena todo o esforzo realizado... ;)
DE SEGUIDO, A MODO DE PRESENTACIÓN, UNHAS FOTOS DA MUNDIAL ESTREA EN TRAZO0O0O0O0O0O0O0........
12/12/2005
Un 50% menos de linguas neste século!!!
A organización das Nacións Unidas para a Educación, a Ciencia e a Cultura (Unesco) alertou de que perto da metade dos 6000 idiomas (que logho se din) que se falan no planeta corren o risco de desapareceren polo uso das Novas Tecnoloxías como Internet.
A pesar das vantaxes que nos ofrecen, están levando "Á EXTINCIÓN" a certos idiomas, xa que tres de cada catro páxinas en Internet están escritas en Inglés. Porén o número de cibernautas cuxa lingua materna non é o Inglés excede do 50%, porcentaxe que segue aumentando (e que non estaría mal reducir). As linguas máis ameazadas son as menos difundidas, especialmente a dos países africanos, ou as consideradas linguas minoritarias ou minoritarias, como a nosa.
A pesar das vantaxes que nos ofrecen, están levando "Á EXTINCIÓN" a certos idiomas, xa que tres de cada catro páxinas en Internet están escritas en Inglés. Porén o número de cibernautas cuxa lingua materna non é o Inglés excede do 50%, porcentaxe que segue aumentando (e que non estaría mal reducir). As linguas máis ameazadas son as menos difundidas, especialmente a dos países africanos, ou as consideradas linguas minoritarias ou minoritarias, como a nosa.
12/05/2005
Máis tempo de radio en galego!!!
Como galego falantes que somos, queremos e debemos apoiar e intentar que haxa máis tempo de radio en galego. Estamos en Galiza e a lingua galega é o símbolo da nosa identidade. Para isto, oito emisoras galegas emiten, cada tarde, tres horas de radio en galego para fomentar así a utilización da nosa lingua. Estas emisoras emiten dende Radio Fene pero cabe a dúbida de que se traspase para Santiago.
Un dos obxectivos desta Radiodifusión é fomentar o uso do galego entre os ouvintes, xobre todo entre a xuventude. Para que isto sexa posíbel emítese en horarios onde a xente moza escoita a radio.
Non só debemos fomentar o galego entre a xuventude, senón que debemos intentar que se use en todos os ámbitos, dende os nenos e nenas na escola, eté as persoas máis mayores que non o utilicen.
Un dos obxectivos desta Radiodifusión é fomentar o uso do galego entre os ouvintes, xobre todo entre a xuventude. Para que isto sexa posíbel emítese en horarios onde a xente moza escoita a radio.
Non só debemos fomentar o galego entre a xuventude, senón que debemos intentar que se use en todos os ámbitos, dende os nenos e nenas na escola, eté as persoas máis mayores que non o utilicen.
12/02/2005
"O heroe".Rivas e Sarabela saen ao escenario.
A obra titulada "O heroe" de Manuel Rivas foi estreada pola compañía Sarela Teatro coincidindo coa celebración dos 25 anos da dita compañía e que coinciden tamén coa estrea de Manuel Rivas como autor teatral e o nomeamento de Ánxeles Cuña como nova responsabel do Centro Dramático galego.
A posta en escea da obra,coas luces ,e a música consegue que afloren en nós unha serie continuada da emocións.Nela Manuel Rivas,reflítenos a vida dun lexionario que volta á Coruña e asombrase de que ninguén sabía do que él viviu.
Namórase de Lucía que pon en contacto con aqueles que non queren cambiar o réxime.
Trátase pois dunha obra da época da dictadura que impresiona xa de entrada coa tortura do protagonista e que remata cun gran aplauso do público.
A posta en escea da obra,coas luces ,e a música consegue que afloren en nós unha serie continuada da emocións.Nela Manuel Rivas,reflítenos a vida dun lexionario que volta á Coruña e asombrase de que ninguén sabía do que él viviu.
Namórase de Lucía que pon en contacto con aqueles que non queren cambiar o réxime.
Trátase pois dunha obra da época da dictadura que impresiona xa de entrada coa tortura do protagonista e que remata cun gran aplauso do público.
O idiOma en €uropa
O presidente da Xunta de Galicia, Emilio Pérez Touriño, fala galego por primeira vez no Comité das Rexións onde se asinou un acordo histórico para que a lingua se use na UE.
O 16 de Novembro pasará a Historia da Lingua Galega como unha das datas importantes no proceso de normalización da lingua, posto que asinou un acordo entre o Goberno Español e o Comité das Rexións co que se dá o visto e prace ao emprego do galego, do éuscaro e do catalán na Unión Europea. Con todo, o convenio estabelece que as traducións faranse só en castelán.
De todos os xeitos, hai quen considera que este paso (que para moitos é cara adiante) constitúe en realidade un retroceso, posto que no Parlamento Europeo xa se tiña utilizado o galego pola súa cohabitación amigábel co portugués, mentres Camilo Nogueira fora deputado.
Detrás destas dúas consideracións distintas do feito a respecto do uso do galego no Parlamento Europa, agóchanse dúas concepcións lingüísticas ben diferentes: a consideración do galego-portugués como unha única lingua histórica, fronte á consideración de galego e portugués como dúas linguas políticas diferentes na realidade actual.
O 16 de Novembro pasará a Historia da Lingua Galega como unha das datas importantes no proceso de normalización da lingua, posto que asinou un acordo entre o Goberno Español e o Comité das Rexións co que se dá o visto e prace ao emprego do galego, do éuscaro e do catalán na Unión Europea. Con todo, o convenio estabelece que as traducións faranse só en castelán.
De todos os xeitos, hai quen considera que este paso (que para moitos é cara adiante) constitúe en realidade un retroceso, posto que no Parlamento Europeo xa se tiña utilizado o galego pola súa cohabitación amigábel co portugués, mentres Camilo Nogueira fora deputado.
Detrás destas dúas consideracións distintas do feito a respecto do uso do galego no Parlamento Europa, agóchanse dúas concepcións lingüísticas ben diferentes: a consideración do galego-portugués como unha única lingua histórica, fronte á consideración de galego e portugués como dúas linguas políticas diferentes na realidade actual.
REGULARIZACIÓN DAS AXUDAS AOS MEDIOS DE COMUNICACIÓN
O comité de expertos do Consello de Europa afirma que en Galiza, no que se refire a medios de comunicación, só se cumpriu unha pequena parte do compromiso de Estado coas linguas minoritarias, xa que só existe unha compañía de radio e outra de televisión en galego.
A Carta de Linguas Minoritarias recollía a necesidade dunha estación de radio totalmente en galego. E tamén recolle que o goberno debería impulsar, cando menos, unha canle de televisión kprivada só no noso idioma.
A nivel de prensa só hai un xornal en galego (Galicia Hoxe) e un semanario (A Nosa Terra). O comité de expertos piden que se regularicen as axudas, e que se cubran os custes adicionais dos medios que usan linguas minoritarias.
Tamén recolle que os galegos debiamos poder ver a televisión portuguesa e viceversa, xa que son linguas semellantes, e pide ao goberno español un acordo con Portugal.
A Carta de Linguas Minoritarias recollía a necesidade dunha estación de radio totalmente en galego. E tamén recolle que o goberno debería impulsar, cando menos, unha canle de televisión kprivada só no noso idioma.
A nivel de prensa só hai un xornal en galego (Galicia Hoxe) e un semanario (A Nosa Terra). O comité de expertos piden que se regularicen as axudas, e que se cubran os custes adicionais dos medios que usan linguas minoritarias.
Tamén recolle que os galegos debiamos poder ver a televisión portuguesa e viceversa, xa que son linguas semellantes, e pide ao goberno español un acordo con Portugal.
Francisco Vázquez...
Paco para os amig@s... o galego débese utilizar na administración, na economía, na cultura... e na sociedade en xeral.
Porén é sorprendente que pidan que se utilice nos bancos á hora de pagar cheques, recibos, letras e outros asuntos financieiros, cando existen concellos como A Coruña que violan o marco legal, xa que o topónimo aparece en español.
Isto quere dicir, que non se vai cumprir o aconsellado polo consello de Europa na Carta das Linguas Rexionais no eido da administración.
Dentro de tres anos o Consello fará outro informe onde se verá se algo do que se recomendou foi cumprido, e unha vez máis comprobaremos, tristemente, que todo segue igual.
Porén é sorprendente que pidan que se utilice nos bancos á hora de pagar cheques, recibos, letras e outros asuntos financieiros, cando existen concellos como A Coruña que violan o marco legal, xa que o topónimo aparece en español.
Isto quere dicir, que non se vai cumprir o aconsellado polo consello de Europa na Carta das Linguas Rexionais no eido da administración.
Dentro de tres anos o Consello fará outro informe onde se verá se algo do que se recomendou foi cumprido, e unha vez máis comprobaremos, tristemente, que todo segue igual.
"Prestixiar o galego será moi difícil"
Marisol López afirma que "prestixiar o galego será moi dificil, pero lograr que a xente fale esta lingua e se sinta orgullosa dela é a fin básica para a Normalización Lingüística". Con todo, pensa que "o galego mellorou dende a transición e que a súa incorporación ao ensino foi esencial".
Sobre o asentamento do galego na administración comenta que "os políticos e toda a administración teñen que preocuparse por falar ben galego", pero tamén opina que os erros que cometemos débense á prensenza do castelán en todos os ámbitos. Con respecto aos medios de comunicacións primeiramente sinala que se lles facilitará un tradutor español-galego, mais posteriormente pensará con máis calma no tema. En relación co Plano de Normailización Lingüística, conta que a cantidade económica que pediron será suficiente para a súa aplicación. Na súa opinión, habería que comezar coa aplicación do PNL na Administración, por exemplo, en xustiza. Vaise levar a cabo unha proposta (feita por unha comisión técnica) sobre as medidas que haberá que levar adiante no 2006. No eido do ensino, en relación á posta en marha da gratuidade para os libros de texto, di que: "é un aspecto que non afecta só á promoción do galego, de ser así, estaría totalmente de acordo". No tocante a Galiza, pensa que "temos unha oportunidade para cambiar moitas cousas para ben".
Sobre o asentamento do galego na administración comenta que "os políticos e toda a administración teñen que preocuparse por falar ben galego", pero tamén opina que os erros que cometemos débense á prensenza do castelán en todos os ámbitos. Con respecto aos medios de comunicacións primeiramente sinala que se lles facilitará un tradutor español-galego, mais posteriormente pensará con máis calma no tema. En relación co Plano de Normailización Lingüística, conta que a cantidade económica que pediron será suficiente para a súa aplicación. Na súa opinión, habería que comezar coa aplicación do PNL na Administración, por exemplo, en xustiza. Vaise levar a cabo unha proposta (feita por unha comisión técnica) sobre as medidas que haberá que levar adiante no 2006. No eido do ensino, en relación á posta en marha da gratuidade para os libros de texto, di que: "é un aspecto que non afecta só á promoción do galego, de ser así, estaría totalmente de acordo". No tocante a Galiza, pensa que "temos unha oportunidade para cambiar moitas cousas para ben".
Cristina Calviño 4ºESO B
11/28/2005
O MILAGRE E O PODER DO LIBRO GALEGO
O libro galego é unha xoia aínda que sae ao mercado contando con ser todo a contra, e aínda así compite contra un rival no mercado que ten todos os medios ideolóxicos e de comunicación: o libro de castelán. O libro galego está feito con constancia, valentía e lealdade. Tamén lle hai que dar mérito aos escritores que escribiron en galego e renunciaron a oportunidades profesionais e monetarias.
Os escritores galegos seguiron escribindo en galego con subuación ou sen ela. Xa se editaron libros en galego durante a monarquía Isabelina; na Iª República; na ditadura de Primo de Rivera; na IIª República; na ditadura franquista, condo se puido. Sempre se escribiu en galego aínda que ás veces fose clandestinamente. E hoxe existan varios miles de lectores que agardan un libro en galego.
Existen case tantos lectores en galego coma en castelán. O libro en galego é un éxito consolidado. Por certo os libros en galego non só se manteñen das lecturas obrigatorias dos institutos senón da lectura voluntaria de miles de lectores galego-anónimos.
Os escritores galegos seguiron escribindo en galego con subuación ou sen ela. Xa se editaron libros en galego durante a monarquía Isabelina; na Iª República; na ditadura de Primo de Rivera; na IIª República; na ditadura franquista, condo se puido. Sempre se escribiu en galego aínda que ás veces fose clandestinamente. E hoxe existan varios miles de lectores que agardan un libro en galego.
Existen case tantos lectores en galego coma en castelán. O libro en galego é un éxito consolidado. Por certo os libros en galego non só se manteñen das lecturas obrigatorias dos institutos senón da lectura voluntaria de miles de lectores galego-anónimos.
QueremOs Astérix en GALEGO xaaa!!!!!
Bueno, visto que non hai ningunha novidade por parte da editorial Salvat- Bruño, con respecto a tradución ao galego do novo álbum das aventuras de Ásterix e Obélix, dende nós os moz@s a través da Normalización Lingüística consideramos que é preciso protestar contra ese suceso a través dunha recollida de sinaturas. Polo tanto, o noso obxectivo é conseguir que esta editorial publique as obras coas novas aventuras de Ásterix na nosa lingua antes do Nadal!! e tamén que se publiquen todos os anteriores álbumes que non estean traducidos ao galego. Para isto necesitamos a colaboración de tod@s vós, e así facerlle ver a Salvat-Bruño que o galego tamén ten moit@s seguidores!!!
Recordamos que o 14 de outubro publicouse en 27 estado e 25 linguas o novo álbum das aventuras de Ásterix e Obélix. Salvat-Bruño decidiu editar ditas aventuras en castelán e catalán,pero...e o galego??? Na nosa lingua NON foron publicadas! A pesares das reclamacións recibidas, non podemos atopar ningún movemento, que nos demostre que teñen interese en publicar as aventuras en GALEGO.
ISTO NON PODE QUEDAR ASÍ!!!COLABORA!!
Recordamos que o 14 de outubro publicouse en 27 estado e 25 linguas o novo álbum das aventuras de Ásterix e Obélix. Salvat-Bruño decidiu editar ditas aventuras en castelán e catalán,pero...e o galego??? Na nosa lingua NON foron publicadas! A pesares das reclamacións recibidas, non podemos atopar ningún movemento, que nos demostre que teñen interese en publicar as aventuras en GALEGO.
ISTO NON PODE QUEDAR ASÍ!!!COLABORA!!
"Os libros de texto non só teñen que ser gratuítos,tamén deben estar en galego"
Segundo Carlos Callón,presidente da Mesa pola Normalización Lingüística, os libros de texto infrixen a lei en moitos centros galegos.
Aproximadamente no 90% dos centros impártense clases en castelán debendo ser en galego, seguindo o idioma no que están os libros de texto.Porén, a situación agrávase cando o idioma dos libros e o que se utiliza nas clases é diferente.O comportamento do ensino non está sendo coherente.Ante a indiferenza da Administración, A Mesa Pola Normalización Lingüística pide á Consellaría que se substituían os libros que non cumpran a lei.Se non se cambian estarán catro anos sen incidir na galeguización do ensino.Foi tamén esta entidade a que puxo en marcha un proceso penal contra a Inspección de Ensino que non obriga a cumprir a lei nas escolas.
Como é posíbel que a Administración e a Inspección de Ensino estean actuando ilegalmente?Ademais,quen pode xulgar esta ilegalidade?Quizais ese sexa o problema!
11/21/2005
Lugrís,artista das Letras Galegas 2006!!! atrévete a coñecelo!!
Este ano, o Plenario da Real Academia Galega, nunha das súas reunións decidiron adicar o Día das Letras Galegas 2006 a Manuel Lugrís Freire( Sada, 1863-A Coruña, 1940).
A biografía e obra de Lugrís mostran unha vida de total entrega á dignificación e a defensa da lingua galega, sempre unida á defensa de Galicia. En Cuba fundou o primeiro xornal en galego; foi un dos fundadores da Academia Galega e o seu Presidente entre o 28 de abril do 1934 e o 20 de agosto do 1935; foi o primeiro que usou o galego nun mitin sen ningún pudor; en 1916 participou na contitución da Irmandade da Fala da Coruña; en 1922 publicou Gramática do idioma galego, escrita en galego; en 1923 ingresou no Seminario de Estudos Galegos cun discurso que falaba de Pondal (sabedes quen é non?) e en 1932 participou na redacción do anteproxecto do Estatuto de Autonomía representando ao Partido Galeguista( claro, non ían ir todos....)
Respecto A produción literaria, tratou case todos os temas, pero destaca a súa obra teatral, coa que anaugurou o teatro galego en prosa. En 1894 publicou o primeiro libro de versos, Soidades; 1901, Noitrebas, que tamén era un libro de versos. En 1903 publicou A ponte, unha peza teatral que estrou no Teatro principal da Coruña ese mesmo ano;En 1904 o drama Minia, que se estreou no teatro Jofre de Ferrol, entre outras...
Ademáis da súa extensa produción literaria tamén foi colaborador na prensa da época, os seus artigos foron publicados nas seguintes revistas: Revista gallega, A Nosa Terra, A Gaita Gallega, El Eco de Galicia etc...
A biografía e obra de Lugrís mostran unha vida de total entrega á dignificación e a defensa da lingua galega, sempre unida á defensa de Galicia. En Cuba fundou o primeiro xornal en galego; foi un dos fundadores da Academia Galega e o seu Presidente entre o 28 de abril do 1934 e o 20 de agosto do 1935; foi o primeiro que usou o galego nun mitin sen ningún pudor; en 1916 participou na contitución da Irmandade da Fala da Coruña; en 1922 publicou Gramática do idioma galego, escrita en galego; en 1923 ingresou no Seminario de Estudos Galegos cun discurso que falaba de Pondal (sabedes quen é non?) e en 1932 participou na redacción do anteproxecto do Estatuto de Autonomía representando ao Partido Galeguista( claro, non ían ir todos....)
Respecto A produción literaria, tratou case todos os temas, pero destaca a súa obra teatral, coa que anaugurou o teatro galego en prosa. En 1894 publicou o primeiro libro de versos, Soidades; 1901, Noitrebas, que tamén era un libro de versos. En 1903 publicou A ponte, unha peza teatral que estrou no Teatro principal da Coruña ese mesmo ano;En 1904 o drama Minia, que se estreou no teatro Jofre de Ferrol, entre outras...
Ademáis da súa extensa produción literaria tamén foi colaborador na prensa da época, os seus artigos foron publicados nas seguintes revistas: Revista gallega, A Nosa Terra, A Gaita Gallega, El Eco de Galicia etc...
11/11/2005
Estamos de MAGOSTOOOOO!!!!!
Xa os castiñeiros que pasaron todo o ano na soidade do monte, teñen compaña. Imos implorando e pedindo perdón por telos esquecido, subimos a esas ladeiras buscando o seu froito. Xa chegou o décimo mes, pois estes teñen o seu parto, rebasado outubro, e dos seus úteros saen esas alegres trillizas que caen brincando polo chan conformando unha choiva simpática, que son as pequerrechas castañas que quedan sementando ese chan. Logo, lentamente, para cubrir a súa espides, vai o castiñeiro deixando caer o seu veste, esas follas que serán como unha suave man aveludada, por iso, antes de tapalos temos que ir polas castañas.
Quedamos coas castañas na casa, agora imos facer o magosto, festa tradicional e por Trazo témolos dende San Martiño, durante eses once días é frecuente asistir a este tipo de festas gastronómicas. Hai o magosto familiar, a reunión dos membros da casa xunto esa lareira para degustar froitos secos, as castañas. Elas torrándose e estoupando na cociña mentres nós falamos e falamos sen parar. Os xerros do viño esperan na mesa, e cando o encargado da preparación considere que están, sácaas e colócaas no centro e todos ao carón delas empezamos a coller tisnando os dedos e queimando os beizos, pois as castañas, coma as mentiras, están quentes. Viño, parolas, historias e contos-verdades.
Fóra está petando, como can rabioso, o fero vento, e xa caen folerpas de neve.
Vai frío e por iso hai que quentar a barriga e ter a luz acesa, esta fogata para espantar os lobos que queren entrar.
Tamén temos en todas as aldeas, o magosto público. Nunha paza ou zona axeitada para xuntarse farase a fogueira e no cacho irán asando máis e máis castañas mentres outros abren o viño, e xerro a xerro, a xente de Trazo imos pasando as horas. Cando o estómago está quente e a cabeza está alegre, empeza a soar esa música da orquestra, ou dalgún da parroquia que se anima. Non manchamos as nosas caras, pero os nosos dedos parecen tizóns, e as nosas fazulas parecen brasas acesas polo viño.
É unha festa comunitaria, de tribo familiar e veciñal, unha busca de calor social, un encontro onde a natureza, representada castañas e no viño está en contacto directo co home e no medo, o lume vivificador que parece que alonga o día, espantar os fantasmas da Santa Compaña, esquecer que estamos no mes de novembro, un mes de tristura, un mes de mortos onde os vivos fan estas comidas tan naturais, e rodean de amigos esa casa, esa aldea, para recordarlle á morte maldita que estamos vivos, que somos chamas de vida pero, pasados unhas horas, acabouse o magosto, e todo é cinza, pero volverá outro ano, e coma sempre, dicimos: De hoxe a un ano! E volverá un novo magosto, unha chamarada deste outono que sempre estará acesa aínda que nós esteamos xa apagados.
Non chas quero, non chas quero,
castañas do teu magosto;
non chas quero, non chas quero,
que me cheiran a chamosco.
Acabáronse as vendimas
e veñen as esfolladas,
para comer coas mozas
catro castañas asadas.
10/26/2005
O NoSo EnL!!!
Que é un equipo de Normalización Lingüística?
É un grupo de persoas adicado á defensa da lingua e da cultura propias do país. Xente interesada pola súa propia sociedade, pola súa historia, polo seu pasado, mais tamén polo presente e polo futuro, para poder seguir estando no mundo como galegos, para poder aportar á Humanidade a nosa forma peculiar de vivir e de entender a vida. Tamén para aprender, en galego, a realidade dos demais pobos, das outras culturas o que eles aportan como comunidades diferentes ao labor universal da creación humana.
Cal ou cales son os obxectivos que nos moven no noso labor cotián?
O obxectivo fundamental é poder vivir en Galiza en galego, se así o desexamos. Ademais temos un segundo obxectivo, máis particular, provocado polo contexto no que se atopa o noso centro: desexamos usar o galego correctamente, sen castelanismos nin erros de ningún tipo; neste sentido o noso labor é de “descastrapización”, ten máis que ver coa normativización que coa normalización propiamente dita.
Que facemos para acadar os nosos obxectivos?
Poñer en práctica, na medida do posíbel, o Plan Anual de Actividades para a potenciación do uso da lingua. Entre elas atopamos as seguintes:
1.- Actividades de fomento do uso da lingua por parte do alumnado:
1.1.- Elaboración de calendarios para a divulgación do novo Plan Xeral de Normalización Lingüística. (1º trimestre).
1.2.- Elaboración dunha Antoloxía Literaria cos relatos e poemas dos dous últimos Certames Literarios. (1º trimestre).
1.3.- Certame literario Trazos con Letras. (Todo o curso, coa entrega de premios en Maio-06).
1.4.- Concurso para a realización de Tarxeta de Nadal. (E. I. e E.P.) (Decembro-05).
1.5.- Concurso de adhesivos para o fomento da lectura en galego. (2ºtrimestre).
1.6.- IIª Feira do Libro. (Abril-06).
1.7.- Os maiores contan aos pequenos. (Fomento da narración oral escénica através dos propios alumnos/as do centro: os maiores como actores, os pequenos cono espectadores). (3º trimestre).
1.8.- Grupo de Teatro. (E.P. e E.S.O.).
1.9.- Grupo de Música. (E.P. e E.S.O.).
1.10.- Participación activa no Certame Entre Nós...
2.- Actividades tendentes a coñecer e valorar o patrimonio cultural galego, especialmente o referido ao Concello de Trazo:
2.1.- Recollida de refráns, ditos populares e xogos tradicionais. (Ao longo de todo/s o/s curso/s).
2.2.- Recollida de material oral na comarca, con gravacións a persoas maiores por parte do alumnado. Para que forme parte da documentación do centro como material antropolóxico vital para que non se perdan certos costumes, certas narracións populares, certas festas tradicionais e, inclusive, certos aspectos dialectais.
3.- Actividades de coñecemento de variados aspectos da realidade cultural galega através da asistencia a actos de tipo cultural relacionados coa lingua, a literatura, a cultura e a sociedade galega en xeral.
3.1.- Saída a Santiago: para que o alumnado de E.S.O. participe activamente no Correlingua 2006.
3.2.- Proxectamos a realización de tres grandes eventos distribuídos ao longo do calendario escolar no ámbito do noso centro:
-Como inauguración e clausura da IIº Feira do Libro, pretendendo achegar a Literatura á realidade e, por onde, os creadores aos seus destinatarios, intentaremos que un coñecido escritor/a galego, asista a unha charla-coloquio cos seus lectores/as.
-Para celebrar a fin de curso, esperamos contar coa presencia dun Contacontos que esperte, especialmente no alumnado, o interese pola narración oral escénica, pola arte de contar, en definitiva, pola literatura máis popular e tradicional galega.
4.- Outras actividades:
4.1.- O Boletín de Normalización, que supón o mellor resumo do noso labor normalizador. (Primavera 06).
4.2.- Taboleiro informativo. (Información sobre variados aspectos da realidade socio-cultural galega). (Renovación e actualización semanal).
4.3.- Creación dun Blog que manteremos e alimentaremos coa axuda do Taboleiro, pensando na futura creación dunha páxina web para o ENL.
4.4.- Material bibliográfico. (Enquisa para os distintos Departamentos didácticoa en relación coas súas necesidades de material didáctico en galego, para que sexan adquiridas através do ENL e así satisfacer o interese normalizador dos docentes).
Quén somos nós?
Os membros do ENL do C.P.I. Viaño Pequeno chegamos a considerábel
cifra de 38 persoas que se dividen, basicamente, en 10 grupos de traballo
ademais do Equipo Oficial, formado por:
-Ramón como representante de E.I.
-Agustín en representación de E.P.
-Ignacio Portela en nome de E.S.O.
-María Fosado, Cristina Calviño e Lorena Casas como representantes do
alumnado.
-Carme, a bedel, en representación do persoal non docente.
-Finalmente, Sofía, como coordinadora deste enorme equipo.
Os membros do equipo extraoficial son os seguintes:
3º E.S.O.: Lorena, Silvia, Isabel, Verónica, Lucía, Raquel, Pablo Pulleiro, Ríos, Martín, Xoán e Silvia Leis.
4º E.S.O.: Noelia, María Mallo, María Fosado, Ana, Vero Pombo, Vero Ramas, Carme, Helena, Milio, Inés, Vanessa, Xavier, Tania, Sandra, Raquel Louzán, Raquel Ríos, Jéssica, Cristina, Laura, Adriana, Suso e Silvia.
É un grupo de persoas adicado á defensa da lingua e da cultura propias do país. Xente interesada pola súa propia sociedade, pola súa historia, polo seu pasado, mais tamén polo presente e polo futuro, para poder seguir estando no mundo como galegos, para poder aportar á Humanidade a nosa forma peculiar de vivir e de entender a vida. Tamén para aprender, en galego, a realidade dos demais pobos, das outras culturas o que eles aportan como comunidades diferentes ao labor universal da creación humana.
Cal ou cales son os obxectivos que nos moven no noso labor cotián?
O obxectivo fundamental é poder vivir en Galiza en galego, se así o desexamos. Ademais temos un segundo obxectivo, máis particular, provocado polo contexto no que se atopa o noso centro: desexamos usar o galego correctamente, sen castelanismos nin erros de ningún tipo; neste sentido o noso labor é de “descastrapización”, ten máis que ver coa normativización que coa normalización propiamente dita.
Que facemos para acadar os nosos obxectivos?
Poñer en práctica, na medida do posíbel, o Plan Anual de Actividades para a potenciación do uso da lingua. Entre elas atopamos as seguintes:
1.- Actividades de fomento do uso da lingua por parte do alumnado:
1.1.- Elaboración de calendarios para a divulgación do novo Plan Xeral de Normalización Lingüística. (1º trimestre).
1.2.- Elaboración dunha Antoloxía Literaria cos relatos e poemas dos dous últimos Certames Literarios. (1º trimestre).
1.3.- Certame literario Trazos con Letras. (Todo o curso, coa entrega de premios en Maio-06).
1.4.- Concurso para a realización de Tarxeta de Nadal. (E. I. e E.P.) (Decembro-05).
1.5.- Concurso de adhesivos para o fomento da lectura en galego. (2ºtrimestre).
1.6.- IIª Feira do Libro. (Abril-06).
1.7.- Os maiores contan aos pequenos. (Fomento da narración oral escénica através dos propios alumnos/as do centro: os maiores como actores, os pequenos cono espectadores). (3º trimestre).
1.8.- Grupo de Teatro. (E.P. e E.S.O.).
1.9.- Grupo de Música. (E.P. e E.S.O.).
1.10.- Participación activa no Certame Entre Nós...
2.- Actividades tendentes a coñecer e valorar o patrimonio cultural galego, especialmente o referido ao Concello de Trazo:
2.1.- Recollida de refráns, ditos populares e xogos tradicionais. (Ao longo de todo/s o/s curso/s).
2.2.- Recollida de material oral na comarca, con gravacións a persoas maiores por parte do alumnado. Para que forme parte da documentación do centro como material antropolóxico vital para que non se perdan certos costumes, certas narracións populares, certas festas tradicionais e, inclusive, certos aspectos dialectais.
3.- Actividades de coñecemento de variados aspectos da realidade cultural galega através da asistencia a actos de tipo cultural relacionados coa lingua, a literatura, a cultura e a sociedade galega en xeral.
3.1.- Saída a Santiago: para que o alumnado de E.S.O. participe activamente no Correlingua 2006.
3.2.- Proxectamos a realización de tres grandes eventos distribuídos ao longo do calendario escolar no ámbito do noso centro:
-Como inauguración e clausura da IIº Feira do Libro, pretendendo achegar a Literatura á realidade e, por onde, os creadores aos seus destinatarios, intentaremos que un coñecido escritor/a galego, asista a unha charla-coloquio cos seus lectores/as.
-Para celebrar a fin de curso, esperamos contar coa presencia dun Contacontos que esperte, especialmente no alumnado, o interese pola narración oral escénica, pola arte de contar, en definitiva, pola literatura máis popular e tradicional galega.
4.- Outras actividades:
4.1.- O Boletín de Normalización, que supón o mellor resumo do noso labor normalizador. (Primavera 06).
4.2.- Taboleiro informativo. (Información sobre variados aspectos da realidade socio-cultural galega). (Renovación e actualización semanal).
4.3.- Creación dun Blog que manteremos e alimentaremos coa axuda do Taboleiro, pensando na futura creación dunha páxina web para o ENL.
4.4.- Material bibliográfico. (Enquisa para os distintos Departamentos didácticoa en relación coas súas necesidades de material didáctico en galego, para que sexan adquiridas através do ENL e así satisfacer o interese normalizador dos docentes).
Quén somos nós?
Os membros do ENL do C.P.I. Viaño Pequeno chegamos a considerábel
cifra de 38 persoas que se dividen, basicamente, en 10 grupos de traballo
ademais do Equipo Oficial, formado por:
-Ramón como representante de E.I.
-Agustín en representación de E.P.
-Ignacio Portela en nome de E.S.O.
-María Fosado, Cristina Calviño e Lorena Casas como representantes do
alumnado.
-Carme, a bedel, en representación do persoal non docente.
-Finalmente, Sofía, como coordinadora deste enorme equipo.
Os membros do equipo extraoficial son os seguintes:
3º E.S.O.: Lorena, Silvia, Isabel, Verónica, Lucía, Raquel, Pablo Pulleiro, Ríos, Martín, Xoán e Silvia Leis.
4º E.S.O.: Noelia, María Mallo, María Fosado, Ana, Vero Pombo, Vero Ramas, Carme, Helena, Milio, Inés, Vanessa, Xavier, Tania, Sandra, Raquel Louzán, Raquel Ríos, Jéssica, Cristina, Laura, Adriana, Suso e Silvia.
10/24/2005
PRESENTACIÓN DO EQUIPO
